"onderdanige mannen aan het woord" ....

Mijn eerste stap in Volledige Overgave

De lucht voelde zwaar terwijl ik naar de deur liep. Mijn handen waren klam, en mijn hart bonkte in mijn borst. Vandaag zou ik een sessie hebben met Miss & Miss. Ik ademde diep in, klopte drie keer op de zware deur, en wachtte.
De deur ging open. Daar stonden ze. Miss, met een onverbiddelijke blik en een gracieuze maar ongenaakbare houding. Naast haar stond de andere Miss, met een subtiele glimlach en ogen die straalden van speelsheid. Ze zeiden niets. Hun blik was genoeg om me naar binnen te roepen. Ik boog mijn hoofd en stapte naar binnen, mijn ademhaling zwaar van spanning.
"Kniel," zei de ene Miss. Haar stem was kalm, maar doorspekt met een autoriteit waar ik geen weerstand aan kon bieden. Zonder te aarzelen zakte ik op mijn knieën, mijn hoofd naar de grond gericht. Alles aan deze handeling voelde overweldigend: mijn gedachten, mijn lichaam, mijn volledige bewustzijn waren gericht op hen.
"Je bent hier om te leren en te dienen," zei de andere Miss terwijl ze langzaam rond me heen liep. "Vandaag zul je ontdekken wat het betekent om volledig te vertrouwen." Haar stem was zacht, maar doordrenkt met kracht.
Mijn eerste opdracht was eenvoudig: hun schoenen poetsen. Ik moest elk vlekje wegwerken totdat de schoenen glommen. Elke beweging werd zorgvuldig door hen geobserveerd. Een kleine fout werd meteen gecorrigeerd. "Niet goed genoeg," zei de ene Miss streng. "Begin opnieuw." Ik voelde een diepe schaamte maar ook een groeiende vastberadenheid om hen te behagen.
Na wat een eeuwigheid leek, werd ik geblinddoekt en ik hoorde alleen nog het tikken van hakken op de vloer en voelde de stilte tussen hun woorden. "Kun je vertrouwen zonder te zien?" vroeg een van hen. Ik knikte, niet zeker of ik mocht spreken.
Wat volgde, was een explosie van zintuiglijke ervaringen. Een koude ketting raakte mijn huid, gevolgd door de prikkelende aanraking van een veer. Soms hoorde ik alleen hun ademhaling, soms voelde ik hun nabijheid. Alles wat ik dacht te weten, leek weg te vallen. Ik voelde alleen hun controle en mijn eigen overgave.
"Geef je volledig over," fluisterde Miss in mijn oor. Haar woorden schoten door me heen als een bevel dat rechtstreeks mijn ziel raakte. Mijn lichaam leek niet meer van mij te zijn. Ik was volledig hun instrument.
Uiteindelijk werd de blinddoek verwijderd, en stonden daar Miss & Miss, hun blikken nu zachter maar niet minder krachtig. De ene Miss keek me aan en zei: "Je hebt vandaag je plaats begrepen. Dat is een goed begin."
De andere Miss glimlachte en voegde eraan toe: "Maar onthoud, echte overgave is een reis. Dit was slechts een stap."
Ik voelde een overweldigende mix van uitputting en dankbaarheid. Ze gaven me tijd om mijn gedachten te ordenen, en ik kleedde me langzaam aan. Toen ik de ruimte verliet, voelde ik een diepe rust. Wat er in die twee uur was gebeurd, was veel meer dan een sessie. Het was een transformatie, een bevestiging van mijn plaats en mijn verlangen om te dienen.
Terwijl de deur achter me dichtviel en de koude lucht mijn gezicht raakte, wist ik dat ik hen nooit zou vergeten. Miss & Miss hadden me laten proeven van echte overgave en sindsdien is mijn verlangen naar totale overgave enkel maar aan het groeien en gaat er geen dag voorbij waarop ik niet terug denk aan mijn geweldige ervaring bij de Missen.
Over 3 weken mag ik weer en het lijkt een eeuwigheid. Ik voel mij zo bevoorrecht dat de Missen mij willen trainen en ik had niet beter terecht kunnen komen.
Ik ben jullie dankbaar Miss & Miss.
Diepe nederige groet van uw dienaar in hart en nieren,