Nieuws

Terug naar overzicht

21-12-2020

Een doordeweeks etentje

“Kun je morgen om 19:00 hier zijn?” vraagt mijn Miss via Whatsapp. Ik heb weinig op de agenda met al die corona, dus snel reageer ik dat het gaat lukken. “Mooi, Tot morgen.“ is haar korte antwoord.
Kort maar krachtig.. Morgen mag ik dus bij mijn Miss langskomen. Ik bloei helemaal op achter mijn thuiswerkplek. Dat ik nog helemaal geen idee heb wat ze morgen van plan is, maakt het alleen maar extra spannend.
De volgende dag: “Zorg dat je vanavond gespoeld bent. Je weet maar nooit”. Nou, dat belooft wat :) Zou ze me willen zien spelen met flinke dildo’s in mijn kont, omdat ik laatst zo zat te zeiken over een klein butt-plugje? Of heeft ze een man geregeld die langs komt om mij te neuken? Of is het alleen om me te plagen, en gaat er helemaal niks gebeuren… Al deze dingen zijn al eens voorgekomen. Of misschien wordt het wel heel iets anders… Nog maar een paar uurtjes, dan kan ik thuis weg, en begint het feest.

Gedurende de dag krijg ik steeds berichtjes die me een idee geven wat er op de planning staat. “Als je komt, rij even langs de shoarma tent. 1X Spareribs en 1x kipsate. En neem zelf ook wat”. “Oké,” denk ik, “logisch.. Spareribs voor Miss, dat neemt ze altijd, en de sate zal voor haar huisslaaf zijn.” Altijd fijn om iets gegeten te hebben als je gaat spelen. Tot nu toe niks geks. Ik lees verder. “En voordat je hier naar binnen komt, kleed jij je eerst om. Je huishoudpakje en je moeilijke laarzen. Dan mag je binnen komen serveren.”
Wauw.. heerlijk… Het idee dat ik straks mijn Miss ga mogen serveren… Ik zie mezelf al staan daar, In mijn sissy-jurkje, terwijl mijn Miss en de huisslaaf lekker zitten te eten. Niks aan de hand, gewoon een kerel met nep-tieten in een maf pakje op super onhandige hakken, die ze steeds heen en weer kan sturen tussen tafel en keuken, om vervolgens lachend toe te kijken hoe hij aangestrompeld komt. Een avond kan slechter beginnen :). Ik voel mezelf helemaal opleven. Trots op mezelf. Op dat ik toch maar voor elkaar heb dat ik deze geweldige Miss mag dienen.
“Neem gelijk 3 blowtjes mee van die coffeeshop bij jouw in de buurt. En een extra kipsate.” Aha, weet een tipje van de sluier. Miss is zelf niet zo van de blowtjes, maar haar vriendin, de andere Miss wel. Al vaker heb ik het genoegen gehad om met deze twee Dames te mogen spelen. Of liever: Zij met mij. Vanavond zijn ze dus weer samen. Spannend:)

Dan begint het malen in mijn hoofd. Hoe ga ik dat allemaal plannen? Ik wil niet te vroeg zijn, dan is Miss misschien nog niet klaar om te eten. Maar zeker ook niet te laat, daar hou ik niet van. Dat vind ik respectloos richting Miss. Eerst zo lang rijden, dan langs de shoarma, hoe lang zou dat duren? Oh, en eerst langs de coffeeshop, ook minimaal een kwartier extra. En ergens tussen de shoarma tent en het huis van Miss moet ik mezelf ook nog omkleden. Snel ook, want anders wordt het eten koud. Ik besluit gewoon vroeg weg te rijden. Liever een half uur wachten bij de shoarma als 10 minuten over 7 bij Miss.
Onderweg, net een kilometer voor de afslag, is het mis. Dikke file, stilstaande auto’s. Ik baal als een stekker. Hoe kan ik nu op tijd bij Miss zijn?
Het duurt maar, het duurt maar. Mensen beginnen uit hun stilstaande auto’s te stappen om een rondje te lopen. “Dit gaat nog wel even duren” denk ik en app Miss dat ik helaas later ga zijn. Minstens 45 minuten later dan de bedoeling app ik Miss dat ik er met het eten onderweg ben.
Als ik aan kom, neem ik het eten en een tasje met ‘essentiële’ spullen mee naar het terras achter. Daar doe ik mijn broek en trui uit, pak mijn nep-tieten uit het tasje en doe deze aan onder mijn jurkje. Als laatste mijn laarsjes aan.
Als ik aanklop op de achterdeur doet Miss voor me open. Ze groet me hartelijk en ik loop verder het huis in. Aan de keukentafel zitten de huisslaaf en de vriendin van Miss gezellig te praten. Ik geloof niet dat de andere Miss me ooit in mijn huishoud pakje gezien heeft, maar ze doet alsof ze niks raars aan me ziet. Het beetje schaamte wat ik had om mezelf zo aan haar te laten zien is meteen weg, en ik voel me helemaal op mijn plek als ik het eten uitpak, en voor iedereen wat te drinken pak. Voor iedereen cola, voor mezelf natuurlijk een watertje.
“Volgens mij heb je net bij het opdienen wat saus gemorst” zegt de andere Miss. “Volgens mij ook” lacht mijn Miss. “Pak maar een doekje uit de keuken, en de fles ontvetter, en maak het even goed schoon. Echt goed hé”.
Ik pak een doekje en de fles ontvetter, en ga op mijn knieën de keukenvloer af, terwijl boven me het gesprek rustig verder gaat. Ik wil dat mijn Miss tevreden over me kan zijn, en poets zo snel mogelijk de vloer, overal minimaal 2x langs. Als ik bijna klaar ben, zegt de andere Miss “ Nou basje, eindelijk klaar. Laat maar eens zien hoe schoon het is” . Vragend kijk ik haar en mijn Miss aan. Laten zien hoe schoon het is… Hoe dan? “Vooruit, laat zien !”
Snel denk ik na over hoe ik dat moet laten zien. Het enige wat ik kan bedenken is “Zo schoon, je kunt hier van de vloer eten” dus ik buk voorover en begin de vloer te likken. “Goed zo bassie” hoor ik “Ha, goeie keuze” denk ik tevreden. Zo laat ik zien dat voor mijn Miss me niks te gek is. Heerlijk is dat.
Na het eten, als alles is opgeruimd, mag ik op mijn knietjes naast de stoel van mijn Miss komen zitten. Ik heb de laatste tijd flink geoefend, en wil graag aan mijn Miss laten zien wat dat heeft opgeleverd.
Aan tafel gaat het gesprek alle kanten op, ik bemoei me er niet mee. Ik kijk alleen naar mijn Miss, Als ze per ongeluk naast de asbak ast en me aankijkt, sta ik zonder woorden op om in de keuken een doekje te pakken en de as af te vegen. Verder zit ik, en wacht wat er komen gaat. Heerlijk om zo uitgebreid naar mijn Miss te mogen kijken terwijl ze nonchalant haar ding doet. Af en toe geeft ze me een aai over mijn bol, verder krijg ik geen aandacht.

Zo verstrijkt de tijd. Thuis had ik het al lang opgegeven, maar nu, zelfs op de koude, ongelijke tegelvloer, gaat het zitten op mijn knieën me goed af. Gelukkig maar, ik wil mijn Miss laten zien dat ik mijn best heb gedaan een beter slaafje voor haar te worden.
Na een tijdje kijkt mijn Miss op de klok. Ze vraagt aan de andere Miss hoe lang ik daar al zit. Ze maken een berekening die volgens mij niet helemaal klopt, maar ik ben al lang blij dat ik mag opstaan en mijn ‘moeilijke’ laarzen mag uittrekken. Nog iets wat ik de laatste tijd geoefend heb.
Mijn moeilijke laarzen, dat zijn laarsjes zonder hak. Daardoor sta je altijd op je tenen. De rest van de vorm heeft wat weg van hoefjes. Lastig om in te lopen, maar ze geven me altijd het gevoel dat ik het voor mijn Miss doe. Zelfs toen ik er ‘s avonds laat ergens mee op een verlaten industrieterrein op aan het oefenen was, voelde ik me super verbonden met mijn Miss.
Anyway... die laarsjes dus. Ik stond op van de vloer en met de hoefjes aan mocht ik een rondje om de bank lopen om het gevoel in mijn benen terug te krijgen.
Dan ziet de andere Miss mijn laarsjes. “oh, wat leuk !” zegt ze. “Net paardenhoeven. Doe eens een paard na.” Ik ben ergens halverwege de kamer, en ik begin het geluid van een hinnikend paard te maken. “Nee, echt nadoen. Je bent nu een gracieus paardje”.
Zo goed en zo kwaad als het kan probeer ik te doen alsof ik een paard ben. Ik hinnik en hou mijn armen voor mijn lijf als voorpoten. Of nee, benen natuurlijk, sorry paarden. “Nee basje. Dit is niks. Doe eens je best.” Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben, en baal als een stekker. Ik wil natuurlijk alle opdrachten van de Missen zo goed mogelijk uitvoeren. Dat ik er dan belachelijk uit zie boeit me niet. Maar nu weet ik echt niet wat ik moet doen. Ik voel me ongemakkelijk en kijk vragend richting de keukentafel. “Doe maar een varken na.” Zegt mijn Miss.
Ik ga op handen en knieën zitten, maar hoor vanaf de keukentafel: “Varkens zitten niet op hun knieën hoor.” De Missen hebben volop lol. “Gelukkig gaat dat nog wel goed” denk ik, en loop verder op handen en voeten. “Wel waggelen met je kont hé, schud m maar eens lekker”. Ik schud mijn kont heen en weer en hoor lachen vanaf de tafel. “Goed zo. Nu een schaap”
Nadat er een aantal dieren voorbij zijn gekomen, roept mijn Miss me terug bij de tafel. Als ik daar op mijn hoefjes aangestrompeld kom, zegt ze “Doe maar eens een dansje voor ons. “
Dansen… Nog zoiets waar ik absoluut niks van kan. Voor de tafel, met 3 mensen die aandachtig naar me kijken, begin ik wat met mijn lijf te schudden. De Dames komen niet meer bij. “hahah, is dat dansen? Hopelijk kan slappie het beter. Laat ‘m maar eens zien.”
Ik til mijn jurk op zodat de dames goed beeld hebben van mijn pik. Vreemd altijd hoe opgewonden ik wordt van naakt zijn tegenover anderen met kleren aan. “laat ‘m maar eens dansen” zegt mijn Miss.
“We willen loopings zien”.
Dit heb ik al eens eerder gedaan. Het idee is dat ik met een soort buikdans beweging mijn pik zo heen en weer schud dat ie rondjes gaat draaien. Waarom het soms wel en soms niet lukt daar ben ik nog niet achter, dus ik hoop maar dat er ergens wat goeds bij zit. Na een paar minuutjes schudden begint mijn pik semi-hard te worden en wil ie niet meer dansen. “Nou, dat was het dan” zegt de andere Miss met een tikje teleurstelling in haar stem. Mijn Miss gebaart me om mijn jurk weer te laten zakken. Ik baal ervan dat ik de twee Dames met mijn houterige moves geen mooie show kan geven.

“Oké, nu weer terug naar bassie. Ga ff zitten.” “aiai, daar gaat het komen.’ denk ik. “mijn Miss vind natuurlijk dat ik er niks van bakte. Ik heb haar vast teleur gesteld.”
Als ik weer op mijn knieen bij de keukentafel zit, zegt mijn Miss: “Oké, nu rust. Nu mag je even de hond uitlaten. Ga maar een kwartiertje met hem wandelen. Wel ff omkleden hé.” Ik knik en sta op. Ik pak de riem en loop naar de bijkeuken om met de hond naar buiten te gaan. Daar trek ik mijn gewone kleren weer aan en ga ik wandelen. Tijdens het wandelen kan ik alleen denken aan wat mijn Miss zo gaat zeggen. Acteren is echt 1 van mijn slechtste kanten. Waarom kan ik dat nou niet? Gelukkig weet de hond wel waar hij heen gaat, hoef ik daar tenminste niet aan te denken. We lopen blijkbaar zijn vaste rondje.

Als ik terug binnenkom kijken mijn Miss en de andere Miss mij aan. “Dat was erg leuk basje. Je hebt goed je best gedaan”. “He?,” denk ik, is ze dan toch wel tevreden over het gestuntel wat ik net heb laten zien?” “Het gaat er niet om wat je precies doet, als we maar zien dat jij je best doet voor ons.” zegt mijn Miss. “relax nou eens”.
Daar heeft ze een punt. Echt relaxed was ik niet vanavond. Door het gedoe op de heenweg waardoor ik de planning die in mijn hoofd zat niet gehaald heb, voelde ik me al te kort schieten. “Ook te laat komen kan een keer gebeuren. We staan allemaal weleens in de file. Je hebt het goed gedaan door me dat op tijd te laten weten. Het is veel leuker spelen als je wat meer zou relaxen.”
Ze heeft gelijk. Op de terugweg naar huis bedenk ik me hoe ik voortaan relaxter ga zijn als ik bij mijn Miss langs mag komen. Ik ben er nog niet helemaal uit.

Terug naar overzicht